27/5 Olveiroa - Santiago de Compostela

Doordat ik gisteren de klim tot Olveiroa heb gedaan is het vandaag een korte en relatief gemakkelijke rit. Hoewel, gemakkelijk bestaat hier niet echt. Wanneer men een weg legt is een helling van 5% normaal en dus is dat ook de helling die je vaak op moet. Alles bij elkaar toch nog een pittige rit dus.

En nu weet ik waarom de Sweerman gids voor de heenweg de mooie route langs Pardon en Noia voorstelt, die toch een heel stuk langer is. Vandaag gaat het langs een grote weg met op de meeste plaatsen een strook van een kleine meter waar je op kan fietsen. Gelukkig is er op zondag niet zo veel verkeer en kan ik toch rustig rijden.

Onderweg toch even in een Bar-Café gestopt voor een koffie en koek, want deze ochtend heb ik maar een beperkt ontbijt gehad.

In Brandomil ben ik even gestopt aan de historische brug en heb ik het 2 talige bord bekeken dat daar staat. Een uitleg in een andere taal dan spaans is hier een uitzondering. Hier zijn zowel Romeinse als oudere monumenten in de buurt te ontdekken, maar je moet er wel een wandeling van 8 km voor maken en dat zie ik niet onmiddelijk zitten, dus toch maar verder gereden.

Bij aankomst in Santiago had ik al 3 Nederlandstalige gesprekken in de kleine straatjes voor ik bij de kathedraal was. Ik ontmoette er terug de 2 dames van gisteren in Muxia.

Op het plein stuurde ik een berichtje naar Luc die ik in Compiègne ontmoette en 

waarvan ik de blog sindsdien ook volg. We zijn een pint gaan drinken en hebben voor vanavond afgesproken om samen te eten. 

Na het inchecken in het hostel van een paar dagen geleden, heb ik nog een wandeling gemaakt in een ander deel van Santiago en in het park daar heb je een goed zicht op de oude stad.

Ik schrijf dit nu zoals gewoonlijk ergens op een bank en zal ook deze keer de laatste afwerking vanavond doen om dan mijn verhaal te publiceren.

Het is voorlopig mijn laatste verhaal. Morgen komt Mieke voor enkele dagen naar hier en gaan we samen de tourist uithangen in een echt hotel. Ik hoorde van het thuisfront dat er een aantal trouwe volgers van deze blog zijn. Voor hen en voor alle anderen die de blog af en toe volgen of me al dan niet rechtstreeks iets hebben laten weten, alvast bedankt voor de morele steun aan mij en voor de bijdrage op de rekening van het Balanske.

Voor de laatste keer heb ik ook nog de statistieken van de dag. Je kan alle ritten bekijken  op de route pagina.

Dag	km	totaal	hoogtemeters
27/5	60	2652	654

Het gaat jullie good en  als je zelf op weg gaat ... Buen Camino

26/5 Fistera - Muxia - Olveiroa

Vanmorgen een ontbijt in de albergue met vers geperst sinaasappelsap en geroosterd brood en de man die het klaargemaakte deed het met veel plezier. Daarna de fiets gaan halen in het andere gebouw waar deze netjes achter slot was gezet.

Het weer is grijs maar droog, dus regenjas was deze ochtend niet nodig. Ik koos ervoor om langs de haven te rijden en daar zag ik langs de kade een soort otter-achtig dier lopen, maar groter dan een gewone otter. Fantastisch toch, maar hij was uit het zicht voor ik een foto kon maken, dus ik zal niet onmiddelijk te weten komen wat het juist was, vrees ik.

En dan verder langs een paar stranden en haventjes.

En natuurlijk weer klimmen ... Ik volgde de weg terug die ik gisteren heb gereden tot Cee en daar sla ik af via een kleine weg richting Muxia, door een landelijk gebied waar je nog veel opslag schuurtjes op palen ziet. Die zijn typisch Galiesisch, je ziet ze hier overal. Het zijn blijkbaar opslagplaatsen voor graan en zaaigoed zodat de muizen en andere knaagdieren er niet bij kunnen.  

Muxia zelf is een heel mooi havenstadje maar het zicht was er beperkt zodat ik de overkant van de baai maar moeilijk kon zien. Op het einde  van het schiereiland is de natuur er indrukwekkend met die afgesleten stenen. 

Na een koffie en een gesprek met 2 Antwerpse dames die toevallig naast me zaten ben ik dan op mijn fiets gesprongen om dezelfde hellingen tot  Cee in de andere richting te trotseren, om dan terug op zeepeil uit te komen. 

Van daar uit herinrichting Santiago met het plan om na de eerste klim in Olveiroa te overnachten in de albergue. Op 15 km nog eens 400 omhoog. Olveiroa is een dorp met enkele albergues en eetgelegenheden en dan heb je alles opgenoemd wat er te zien is, behalve dan het kerkhof rond het kerkje.

En zoals gewoonlijk eindig ik met de statistieken.

Dag	km	totaal	hoogtemeters
26/5	73	2592	1321

25/5 Compostela - Fistera

Het is een hele uitdaging om Fistera te bereiken in 1 dag als je de route volgt die de Sweerman gids voorsteld. Het traject gaat over Pardon en dan terug naar het Noorden en er zit heel wat klimwerk in.

Om te beginnen ging de fiets parking pas om 9 uur open, en dat is een uur later dan ik graag had. Het buitenrijden van Compostela ging via vele rode lichten en dat neemt ook zijn tijd.  Dan ging het natuurlijk al onmiddellijk omhoog en niet voor de laatste keer vandaag.

Het traject was heel mooi en het is een aanrader als je nog goede benen hebt. De laatste hellingen begonnen echte toch moeilijk te worden. En uiteindelijk kwam in in Fistera aan met meer dan 1700 hoogtemeters op de teller.

Ik ben dan ingecheckt in een albergue en na een verkwikkende douche heb ik de laatste 2,5 km naar de kaap te voet gedaan. Kilometerpaal 0,000 staat nop de plaats waar de Romeinen van geloofden dat dat het einde van de wereld is, "finis Terra".

en de statistieken:

Dag	km	totaal	hoogtemeters
25/5	120	2519	1758

24/5 dagje Santiago de Compostela

Vandaag een dagje slow motion in de stad. Om te beginnen tot 8 uur geslapen en tijdens het ontbijt kennis gemaakt met enkele andere mensen in de albergue.

Daarna een wandeling naar de oude stad en nog eens op het plein voor de kathedraal gaan kijken. En weer stonden er heel wat mensen. Ook om 10:30 zijn er al mensen die aankomen.

Daarna een bezoek aan de kathedraal en langs het graf van de apostel. Ik heb nooit echt een binding gehad met graf monumenten, maar dit keer pakte het me om zo dicht bij te komen. Het is natuurlijk een hele onderneming geweest en de verbondenheid met de mensen op de Camino is hier wel heel erg voelbaar.

Een kaartje gekocht en langs het postkantoor voor zegels. Dan terug enkele kaartjes gekocht omdat je de zegels per 5 moet kopen.

Deze middag (Spaans uur) een hap gaan eten en nog een leuk gesprek gehad met een Nederlands paar dat hier op doorreis was. Hun dochter werkt als opvoedster in een leefgroep voor mensen met mentale beperking en de man was daar elk jaar Sinterklaas. Overal kom je mensen tegen waarmee je binding voelt.

De stad staat vol kerken, maar de Kathedraal blijft er overal boven uitsteken. Hij is helemaal omringd door andere kappellen en aanhorende gebouwen die het museum van de kathedraal huisvesten.

Ik heb er echter voor gekozen om het Pelgims museum te bezoeken en daar zijn een aantal mooie zaken zoals middeleeuwse boeken, gravures en schilderijen te zien. Ook enkele van vlaamse meesters zoals Teniers. 

Vanavond viel de pelgimsmis wat tegen omdat het een gelezen mis was en het wierrookvat niet zwaaiden. Ik heb me laten vertellen dat de prijs van de intensie hoger is en iemand moet dat willen betalen.

Daarna nog lekker gegeten en nu op tijd naar bed om morgen de tocht naar Finisterre aan te vatten.

Aankomst in Santiago de Compostela

Aankomen in Santiago de Compostela is iets heel speciaals. Al die pelgrims die voor de kathedraal staan en de een al wat uitbundiger dan de andere hun aankomst vieren. Maar iedereen is ook wel een beetje opgelucht dat hij het heeft gehaald en blijft daar een hele tijd rondhangen om het unieke gevoel te beleven. Mooi om te zien.

De volgende stap is dan de Compostela halen in het bureau van de pelgrims. Dat is de laatste beproeving van de Camino denk ik. Meer dan 2 uur in de rij staan. Gelukkig zijn er wel wat mensen waarmee je een praatje kan slaan. Dit keer een Australische en een Canadees koppel. Naast de Compostela kan je ook een certificaat krijgen met de afstand en na een grondig onderzoek van mijn tabel, die ik dagelijks nauwkeurig heb bijgehouden, staat daarop 2409 km. Ik ben er zelf fier op.

Ik was laat op mijn slaapplek en na een korte douche was ik maar net op tijd terug in de kathedraal voor de pelgrimsmis waardoor ik geen plaats meer vond op de banken. Ik kon me nog net op de voet van de achterste pilaar zetten.

23/5 Arzúa - Santiago de Compostela

Aangekomen

Ik ben rond de middag aangekomen en heb dan zeker een uur zitten genieten van anderen die aankomen op het plein. Na een goede pint in goed gezelschap ben ik  mijn Compostela gaan halen. Na meer dan 2uur aanschuiven kon ik eindelijk mijn slaapplaats opzoeken om me wat op te frissen. Daarna vlug terug naar de Kathedraal voor de pelgrims mis met het beroemde wierrookvat dat dor de lucht vliegt, en dan nog fatsoenlijk eten want dat was er nog niet van gekomen.

m.a.w. veel tijd voor mijn blog vandaag.

De statistieken  van de dag:

Dag	km	totaal	hoogtemeters
23/5	48	2409	780

220/5 Sarria - Arzúa

Toen ik vanmorgen buiten keek zag de lucht er bedrukt uit. En bij het vertrek heb ik dan voor het eerst mijn fluo vestje aangedaan. Volgens de VAB is dat in Spanje verplicht bij slechte zichtbaarheid.

Na een leuk gesprek met een Deense jonge dame die haar 1-ste dag Camino begon ben ik dan toch maar vertrokken in de hoop dat het vlug zou opklaren.

De eerste 10 kilometers gingen meestal omhoog, maar hoe ver, dat was vandaag een verrassing want verder dan 100 meter kon ik meestal niet zien. Na enkele kilometers en 3 keer mijn bril afvegen besloot ik om die weg te steken omdat ik zonder meer zag dan met. Om kort te zijn, tot 10 uur, en voorbij Portomarin, heb ik niet veel van de omgeving gezien.

In Portomarin zelf viel het nogal mee omdat het in het dal bij het meer wat helderder was. Ik heb toch kunnen vastellen dat de waardevolle gebouwen die men bij de aanleg van het meer, bokrijk gewijs heeft verplaatst naar de nieuwe stad er nog steeds staan.

Daarna begon de mist langzaam op te trekken en bij het kappelletje net voorbij Gonzar begon de lucht open te trekken. In de kapel  stond een blinde man stempels te zetten, je moest wel even zelf de stempel op de juiste plaats zetten.

Waar in het begin mijn benen de stemming van de mist volgden, en natuurlijk de last van de vorige 2 bergritten, trok de vermoeidheid ook wat weg met de zon die erdoor kwam.

In Palas de Rei stopte ik bij de kerk om nog een stempel te verzamelen en daar ging net een Engelstalige mis beginnen die werd voorgegaan door Amerikaanse pelgrims. Daar dan blijven hangen en na de viering nog een praatje gemaakt. Geloven als een kind wordt bij deze Amerikanen zowat werkelijkheid. Waar ik de dag wat bedrukt gestart was, was die door deze beleving helemaal opgeklaard.

Van Palas de Rei naar Melide gaat het over de grote weg, maar de strook van een kleine meter naast de witte lijn is meer dan we in Vlaanderen op sommige plaatsen krijgen, en het verkeer valt wel mee. Bij een klim zag ik plots aan de andere kant van de weg in een weide een vos. Ik ben wel 10 minuten blijven kijken hoe hij telkens ging liggen als er auto's passeerden, en dan weer verder op zoek ging naar een hapje.

In Melide aangekomen was het nog wat vroeg om te stoppen en ik besliste om er de volgende 16 km nog bij te doen. Een mooi traject tussen velden en kleine dorpjes met heel wat eucalyptus bossen. Het begon ondertussen al behoorlijk warm te worden waardoor de geur me soms toewaaide.

Men zegt soms dat men een maatschappij kent aan de manier waarop ze met hun doden omgaan. wel hier  houden ze soms heel dicht bij, heb ik de indruk.

In Arzúa ben ik dan op zoek gegaan naar een auberge. Auberge Via Lactea is mooi ingericht en min of meer rustig. Er logeert namelijk ook een groep Spaanse jongeren die in Ierland voor een jaar studeren en blijkbaar verplicht Engels spreken. Ik weet dat van de dame die de ontvangst doet in de albergue en dat zelf ook deed. Ze gaf me een tip om een dag menu te gaan eten in een klein pensionnetje waar ze koken zoals in de doorsnee huiskamer hier, maar altijd lekker. En dat was het ook, eenvoudig en puur.

En dan resten nog de statistieken van de dag.

Dag	km	totaal	hoogtemeters
22/5	82	2361	1323

21/5 Villafranca del Bierzo - Sarria

Lekker geslapen vannacht en niet gehoord dat er al een deel van de wanderlaars van mijn kamer vertrokken was. Anderzijds lagen er nog 3 te ronken, dus maar stil klaargemaakt en dan gaan ontbijten.

Het ziet er een mooie dag uit te worden, maar toch maar aangekleed zoals gewoonlijk. Het blijkt al gouw dat ik de windstopper niet nodig heb, en die gaat dan ook al vlug terug in de zak.

Bij het buitenrijden van Villafanca nog even stoppen voor het rode licht aan de brug, die te smal is voor 2 auto's. Dat heb je hier wel meer, en je kan dikwijls de andere kant niet zien omdat de brug te hoog is.

Vandaag staat de laatste grote klim op het programma. De toppen liggen tussen de 33 en 41 kilometer van de start, dus een lange aanloop. Hoewel het maar 1300 meter is deze keer bedriegt dit een beetje want het vertek in Villafranca ligt ook 250 meter lager dan gisteren. De aanloop gaat maar langzaam omhoog en na 16 kilometers  zitten we nog maar op 630 meter. De snelweg die ook door dit dal loopt is ondertussen al een heel stuk hoger, maar dat maken we dan in enkele kilometers goed met een stuk dat tot 9% oploopt. Daarna is het even verpozen op de hoogte van de snelweg (1100 m) om dan de rest van de klim aan te vatten naar Cebreiro. Tot mijn verbazing kwam er eerst nog een korte afdaling en een laatste klim voordat ik helemaal boven was.

Het is ondertussen al half elf en een koffie was wel verdiend. Cebreiro is een mooi rustiek stadje en het is de moeite om er even te stoppen. Ook de stempel in mijn boekje mag ik natuurlijk niet vergeten, want van nu af is het belangrijk om toch zeker 2 stempels per dag te hebben staat in de gids.

Na Cebreiro komt een korte afdaling en een nieuwe klim naar Alto San Roque. Hier is niet zo veel te zien behalve het bordjemde de hoogte, dus gewoon doorgereden. Na een nieuwe korte daling en een dorpje komt dan de laatste top met een klim van 8% naar 1335 meter, de Alto do Poio. hier rijd je over een heuvelrug en kan het geweldig waaien, naar het schijnt, want het viel vandaag nogal mee. Het beeld dat hier staat getuigt hiervan.

Daarna volgt een afdaling die heerlijke uitzichten bied. Ik moet er wel even voor remmen want rondkijk terwijl de snelheid hoog is is niet aan te raden. Het is een mooie brede asfaltweg met bijna geen verkeer. Ik heb achteraf gekeken op de GPS en de maximum snelheid stond toch op 56 km/u.

Na de grote afdaling die me op 12 kilometers in een klap 600 meter lager brengt volgen er nog een aantal dorpjes en dan komt Samos met zijn indrukwekkend klooster waar ik bijna helemaal rond mag rijden.

Een beetje spijtig dat de grote weg waarlangs ik nu rijd ook door grote vrachtwagens van een of ander mijnbouw bedrijf gebruikt wordt. Elke 10 minuten passert er wel een, maar ze houden een respectabele afstand, zodat het veilig blijft. En zo kom in dan aan in Sarria, waar ik op aanraden van Marc incheck in de kleine gezellige auberge Oasis. De uitbaatster Sandra zingt de hele tijd.

Na wat pasta koken, die sleurde ik al een hele tijd mee, met wat tomaatjes en sardienen was ik toe aan de blog.

en op het einde na de blog komen de statistieken:

Dag	km	totaal	hoogtemeters
21/5	79	2279	1187

20/5 San Justo - Villafranca del Bierzo

Vandaag een grote klus voor de boeg. De klim naar Cruz de Ferro.  Maar eerst nog even door Astorga fietsen, en daarna langs een kapel bij een bron waar iemand stempels uitdeelde. De priester die daar de viering verzorgd leek zelf wel in de zevende hemel.

Daarna gaat het langzaam omhoog en daarna meer en meer to een stevige klim. De laatste paar kilometers zijn steil, tot 10% en meer. Op sommige plaatsen gaat de weg langs het dorpje terwijl de wandelaars tussen de huizen door gaan.

Bij Cruz de Ferro heb ik dan eerst mijn eigen steentje gelegd.
Op 28 april, bij mijn vertek ben ik nog even in Herent gestopt op de plaats waar het gebouw van het Zavelhuis zal verrijzen en ik nam daar een steentje mee. Dat steentje heb ik vandaag aan Cruz de Ferro neergelegd, speciaal om hen een hart onder de riem te steken.

Daarna gaat het even naar beneden en nog eens omhoog naar het hoogste punt van de Camino, 1515 meter. Het weer zit vandaag echt mee, en het uitzicht is indrukwekkend.

Na de 2 en half uur klimmen komt een klein uurtje afdalen naar Poferrada. En dat is heerlijk, zo door de bochten met de wind langs de wangen. In Ponferrada heb ik dan mijn middagstop gehouden bij het energie museum. Een mooie stad in het oude gedeelte, maar wat me het meeste bij zal blijven is dat de rest van de stad vooral uit losstaande blokken bestaat met veel groen ertussen. misschien wel een goede stadsplanning.

Van daar uit gaat het door een breed dal richting Villafranca del Bierzo. Op het einde nog een klimmetje en een smal dal in om dan mijn albergue te zoeken, vlak bij het Castillo.

Na een verkwikkende douche en wat gesprekken, vandaag geen kamer vol italianen of spanjaarden die ik niet versta, op de Plaza Mayor een menu de diaz gaan eten voor 10 euro. Dat is hier zo op de camino, 2 gangen en nagerecht met brood en wijn voor geen geld.

En nu de statistieken van de dag nog. Je kan die ook terugvinden op de route pagina.

Dag	km	totaal	hoogtemeters
20/5	84	2200	1020

19/5 Léon - San Justo de la Vega

Vandaag dient de dag zich aan met Spaans weer. bij het vertrek nog een beetje fris, maar al vlug warmer en rond de middag voelt het zomers.

Bijhet uit rijden van de stad valt het me nogmaals op dat er hier nog grote delen van de oude stadsmuur bewaard zijn gebleven. Zowel de kathedraal als de romaanse San isidore basiliek zijn hier tegenaan gebouwd.

Verderop bij langs de Rio Bernesga (wat zijn de spaanse namen toch mooi) bij het San Marcos klooster zit een pelgrim het gebouw te bewonderen. Het is dan ook zeer de moeite om eens voor stil te blijven staan.

En dan de stad uit. Het begint een gewoonte te worden om via een groene strook de stad in te rijden en via een drukke hoofdweg de stad terug uit. Gelukkig is het zaterdag en komt een spanjaard dan niet vroeg uit zijn bed, wat het is heel rustig op de weg. vandaag gaat het ook nog door de velden, maar deze kant van Léon zijn die duidelijk kleiner. Er wordt volop water door de bevloeingskanalen gestuurd en hier en daar het veld in.  In  Chozas de Abajo kom ik voorbij een wel heel bijzondere klokkentoren, die bij het kerkje erachter hoort.

Een half uurtje verder is het tijd voor een koffie en een stempel. Ik heb de truk ondertussen wel door. Je drinkt een koffie in een van de albergues voor pelgrims en je krijgt er gratis je stempel bij. Op de kerk tegenover de albergue kon je nog eens zien waar de ooievaars hun nest bouwen. Gisteren zag ik zelfs een bewoond nets in het midden van de stad op een kerktoren.

De rit ging vandaag op het gemak omdat ik maar een korte afstand heb gepland, maar toch ging de afstand redelijk goed op de teller. Rond 11 uur was ik al bij hospital de Orbigo met zijn historische brug met 18 stenen bogen. Er loopt maar onder de eerste paar bogen een rivier, misschien wanneer het in de vroege lente erg nat is dat het dal zich wel met water vult?

Omdat het nog zo vroeg was en ik al meer dan 40 van de 60 kilometers had afgelegd ben ik hier dan maar even blijven hangen om dan toch maar verder te rijden en op een bank bij een speeltuintje mijn middagstop te houden. Wat voor mij een normaal uur is om te eten is voor de spanjaarden nog onmogelijk vroeg, te merken aan de bakker die met zijn auto nog volop toeterend rondreed om aan huis te leveren. Ik gisteren in Léon gemerkt dat in de eetgelegenheden de middag loopt van 13u30 tot 16u en dat men 's avonds niet voor 19u open gaat.

Voor vanavond heb ik een kamer in een Hostel geboekt. Ik was er aan toe om eens een avond wat privacy te hebben, want het was al van in Moustey geleden dat ik me even alleen kon terugtrekken en kon slapen zonder ronkende en snurkende mensen om me heen. Ik heb gemerkt dat er hier elk kwartier een klokkenspel een Big-Ben geluid maakt, maar dat komt niet vanuit de kerktoren maar uit de luidprekers op het stadhuis.

Tot slot nog de statiestieken voor hen die van cijfers houden.

Dag	km	totaal	hoogtemeters
19/5	62	2116	238

18/5 Carrión de los Condes - Léon

Ik had gisteren van de wandelaars al gehoord dat het voor hen een lange dag zou zijn, dus vanmorgen al voor zessen gerommel. En dus ook ik al vroeg op en na een rustig ontbijt toch nog een stuk voor acht uur op de fiets.
Mijn route zou vandaag lange tijd die van de wandelaars volgen. De eerst 5 kilometers gingen over een rechte asfaltweg waar ik soms tussen de stappers door moest laveren. Daarna ging de weg even recht verder als harde grindwegen en het aantal stappers die ik passeerde minderde wat. Deze weg ging zo tussen de graanvelden door tot kilometer 17. Als fietser valt dat mee, maar als wandelaar 17 km rechte weg zonder 1 onderbreking is een hele opdracht. De wandelaar die het verst gevorderd was reed ik rond kwart na acht voorbij na 12 km, die was dus wel echt vroeg uit de veren.

Vandaag was de rit zo vlak als in de Kempen. Met de wind in de rug ging het dus goed vooruit. Sahagún was het eerste echte stadje dat ik passeerde. Hier gaat de weg gewoon door de overblijfselen van de oude San Benito abdij, waar de weg zelfs door de oude poort loopt om de stad te verlaten.

De tocht gaat dan verder langs een rustige rechte weg met daarnaast het pad voor de voetgangers, waarvan er sommigen toch voor het asfalt kiezen. Hier heeft men over kilometers bomen geplant om de pelgrims wat schaduw te geven.

En de Camino is natuurlijk niet alleen afzien, zoals het beeld in Mansilla de las Mulas heel mooi illustreert. En ik heb onderweg al enkele dergelijke taferelen in het echt gezien.

Hier was ik vandaag kilometer 75 al gepasseerd en ook de 2000 van mijn tocht. De fietsroute verlaat hier de route van de wandelaars omdat zij de heel drukke hoofdweg naar Léon volgen. Ik rijd nu via een kleine omweg langs rustige dorpen naar Léon toe en kom door een industrie zone langs de rivier op een fietspad. Hierlangs kom ik ongemerkt in het centrum van de stad.

Na inchecken in Albegue "San Francisco de Asis" heb ik dan nog een uitgebreide wandeling door de stad gemaakt langs enkele kerken, maar ook langs Casa de Botines van Gaudi.

En de statistieken:

Dag	km	totaal	hoogtemeters
18/5	104	2054	312

17/5 Burgos - Carrión de los Condes

Deze ochtend na een goede nachtrust rustig mijn tijd genomen, omdat het weerbericht nogal frisse temperaturen voorspellen voor de ochtend, 8 graden. En het is inderdaad een beetje koud als ik om 8 uur bij de laatsten de alberge verlaat. Het binnenrijden van Burgos was gisteren over een fietspad door het groen, maar het buiten rijden is door het drukke verkeer. Ik heb al wel door dat alle Spanjaarden in de stad op de stoep rijden als die breed is, dus dat doe ik dan ook als het me veiliger lijkt.

Op 10 min ben ik de stad uit en rijd ik tussen de velden. Ik ben nu in de bekende graanvelden aangekomen die op de foto's van de camino altijd zo goud-geel zijn. Nu zijn die allemaal groen en staan er overal sproeiers tussen om ze voldoende water te geven tijdens het groei seizoen. In het begin loopt de route weer ver van de wandelaars, maar na een tijdje kom ik weer een lint pelgrims in het landschap  tegen.

Bij mijn eerste stop voor een koffie kwam ik bij een hevige Spanjaard terecht die nogal kritiek had op Belgie omwille van de Catalaanse zaak, maar ook omdat de Belgische rugby ploeg Spanje heeft verslagen met de hulp van de scheidsrechter, volgens hem. Verder een vriendelijke man hoor.

Een tiental kilometers verderop in Castrojeriz kan je voor 1 euro de schatten van de kerk bewonderen en krijg ik er nog een stempel ook.
Op een bank bij de oude brug over de Pisuerge neem ik mijn middagstop. Er komen heel wat wandelaars voorbij maar ze hebben een andere plaats in gedachten om te eten. Misschien is stipt 12 uur nog wat te vroeg, maar voor mij kwam dat net goed uit.

Van hier af is de route nog vlakker en door de wind heb ik de indruk dat het vooral bergaf gaat. Ik kom nog meer velden tegen met sproeiers en er zijn langs de weg hier ook overal irigatie kanalen. Ik weet niet of ze nog in gebruik zijn, maar het ziet er indrukwekkend uit

Zo kom ik nog redelijk vroeg ik Carrión de la Condes waar ik me aanmelden bij de Refugio Spiritual Santo. De zuster spreekt alleen Spaans maar weet zich toch duidelijk te maken. Na de administratie en stempel brengt ze me naar een grote kamer met 12 bedden die elk netjes voorzien zijn van een stoel ernaast. Alles is er kraaknet, zoals je in zo'n huis wel kan verwachten.

En nu nog de statistieken van de dag:

Dag	km	totaal	hoogtemeters
17/5	98	1949	640

16/05 Santo domingo - Burgos

Vanochtend wakker geworden en stil klaargemaakt want 3 van de 4 jonge dames op de kamer sliepen nog. De vierde was al stilletjes vertrokken zonder dat ik het merkte. Dan ontbeten met Mark, waar ik nu toch al enkele dagen mee heb opgetrokken 's avonds.

De wind zit goed vandaag en de eerste 10 km zijn daarenboven nog licht bergaf. Daarna is het toch weer klimmen geblazen, maar dan ook met een duwtje van de wind, wat het net iets makkelijker maakt. Ik heb ook de indruk dat het klimmen me beter afgaat de laatste dagen.  En tijdens zo'n klim mag je dan ook al eens achter om kijken van waar je komt om dan weer terug te beginnen duwen.

Ik heb vandaag ook ontdekt dat Hyacinten hier in het wild groeien.

Rond de middag kwam ik bij het klooster van San Juan de Ortega waar ik iets at  en nog eens goededag te zeggen tegen het koppel 70-ers met een e-bike die ik sinds gisteren al een paak keer ben tegengekomen,om de trip daarna verder te zetten. In de wind was het daar wel koud, je kon het voelen dat je daar boven de 1000 meter zat. Van daar af was het nog hoofdzakelijk dalen en met wind van achter lukte dat aardig. In gaan tijd was ik in Burgos en daar had ik dan nog ruim de tijd om de kathedraal te bezoeken aan pelgrims tarief. Met de audiogids erbij was dat een ware les kunstgeschiedenis. Hier hebben ze aan de gotische kathedraal in alle mogelijke stijlen kapellen bijgebouwd met bijhorende inrichting. Na meer dan een uur was ook daar buiten, maar heel boeiend.

De statistieken voor vandaag:

Dag	km	totaal	hoogtemeters
16/5	92	1851	781

15/5 Los Arcos - Santo Domingode la Calzada

Vanmorgen om 6:20 alle lichten aan. Er was al vroeger gerommel en gefriemel met lampjes, maar tot dan kan iedereen nog slapen. Het is dan ook de bedoeling dat iedereen om 8 uur weg is.

Na het aankleden en alles terug inpakken in de fietstassen nog even iets meenemen naar de keuken om te eten bij een kop oploskoffie en dan afscheid nemen van Tinne die als een huismoeder over de goede gang van zaken waakt.

Het begin loopt over de zelfde grote weg en gisteren. De wandelaars kruisen deze meerdere keren en telkens roept er wel iemand "Buien Camino". Bij een van de laatste grote klimmen voor Logrono was er wel wat lees werk op de weg. De namen van zowat alle top wielrenners vennde laatste 20 jaar stonden erop geschilderd, inclusief Bonen.

Om Logrono veilig binnen te rijden volg ik het pad van de wandelaars dat al enkele kilometers voor de stad geasfalteerd is.

Na een kort bezoek aan een kerk en een bakker rijd ik op dezelfde manier de stad weer uit, langs een geasfalteerd pad dat ook hier via tunnels de grote wegen haast onmerkbaar kruist. Via een dammetje van een kunstmeer rijd ik verder door een parkgebied om zo op een rustige weg te komen.

Vanaf hier gaat het via een heuvelachtige weg richting Najera waar de fietsroute het traject van de wandelaars verlaatw dus geen lint van rugzakken meer over een pad een eindje van de weg.

Ondertussen was er voor me in het landschap al een tijdje een besneeuwde bergtop verschenen die als maar dichter kwam. Hoewel er in de route beschrijving regelmatig hellingen van 7% worden aangekondigd kan ik toch genieten van het landschap vandaag.

Bij aankomst in Santo Domingo de la Calzada, wat een naam hé, reed ik voorbij de refuge van de Cistercenzers en daar was nog plaats.
En van hier is het volgens de wegwijzer hier in de straatr nog 562 kilometers.

En de statistieken voor vandaag.

Dag	km	totaal	hoogtemeters
15/5	91	1757	1102

14/5 Pamplona - Los Arcos

Vanmorgen al vroeg wakker omdat er toch altijd een paar pelgrims echt vroeg willen vertrekken. In een grote refuge (140 bedden) heerst er 's ochtends een georganiseerde wanorde. Iedereen doet zijn ding en toch is niemand gehaast.

En dan nog even een baguette kopen, want een keer de stad uit weet ik niet of ik nog iets vind. Ik had gekozen voor de variant langs de Rio Arga en dat was geen verkeerde keuze. Na een wijndomein moest ik ineens het dorp tegen de berghellingen in en men was daar op de koop toe nog aan het werken zodat ik een nog steiler straatje in moest.

Daarna was het vooral natuur. De weg volgde de rivier zoveel mogelijk, maar dat was met de nodige ups en downs. En mooi dat het er was, ik werd er stil van. Ik stopte voor een foto en wat je niet kan zien op deze GSM-kiek is dat er daar een ijsvogel op een tak zat  en dat er in die grote bomen naast een aantal aalscholvers ook een visarend of zeearend zoiets zat. Ik heb daar zeker 10 minuten staan kijken voor ik besefte dat ik eigenlijk ook nog een weg moest verderzetten.

Bij Puente La Reina kwam mijn route dan weer samen met de hoofdroute.  Hier ben ik niet terug het stadje ingereden maar ik heb er wel een korte eetpauze gehouden bij de historische brug.

Daarna volgt de route de oude hoofdweg die niet vervangen is door de snelweg die er naast ligt. Een brede weg zonder verkeer maar wel constant op en af.

Middagpauze in Estella bij net geen 60 km, en het beste is er voor vandaag wel af. Ik denk dat ik toch niet tot Longroño zal rijden, zoals ik eerst dacht. Na Estelle staat ergens de bekende Wijnfontein langs de route voor wandelaars, en met wat uitkijken heb ik ze gevonden. Na een bescheiden teugje wijn heb ik mijn beker dan maar afgewassen zoals de monniken dat ook doen.

In Los Arcos had ik het wel gehad en na 80 km keek ik de slaapplekken even na en blijkt dat er een refuge is die door Vlaamse vrijwilligers wordt opengehouden. Mooi meegenomen natuurlijk. Hier ontmoette ik eerst de man uit Balgië terug die ik al tijdens de klim naar Roncesvalles had ontmoet. Wanneer we ginegn eten kwamen we nog een Antwerpse dame tegen die maar een korte try out van de camino komt doen.

De statistieken:

Dag	km	totaal	hoogtemeters
14/5	81	1668	974