Dag 13: Salceda -Santiago

Deze ochtend lang geslapen, plots was het 7:30.

Na een ontbijt op de plaats waar ik gisteren at, op weg. 

Ik moet gisteren echt tussen de groepen in hebben gelopen, want vandaag waren er heel wat meer 100 km pelgrims met een kleine rugzak en laag tempo. 

Ook vandaag verbazend mooie paden tot Lavacolla, daarna vooral langs straten.

Bij aankomst wat berichten sturen en daarna een pintbgaan drinken met Luc, die gisteren met de fiets aankwam.

Ingecheckt in Simenario Menor, een grote Albergen. Na douchen en wassen straks nog even iets zoeken om te eten. Het avontuur is volbracht.

Dag 12: Melide - Salcesa

Vanmorgen opgestaan na een nacht niet zo goed slapen. Ik was al vroeg klaar en na wat treuzelen om 7:45 op weg. Nog even in het donker maar het werd al vlug licht.

De verhalen van de laatste 100 km op de Camino Frances vertellen over luidruchtige groepen, en 5 jaar geleden heb ik die inderdaad gezien, maar misschien was ik ze voor of zijn ze er vandaag niet. Het is zondag.

Ik had vandaag een 25 km voor de boeg en dat vlotte goed, tot even voorbij halfweg na een pauze. Terug op gang komen bleek wat moeilijker en voor het eerst wat last van de voetenw de laatste 10 km gingen wat moeizaam. 

Ik had bij het naderen van Santiago verwacht om wat meer op de weg te lopen, maar er waren heel wat mooie paden bij.

Morgen nog de laatste 27 km en dan ben ik er.

Dag 11: Ferreira - Melide

Deze morgen ontbeten in de alberge, en dan pas opgeruimd, nog even beeldbellen met thuis zodat Marieke me nog eens kan zien.

Daarna op stap, en vandaag is er niet echt veel speciaal te zien, maar zeker de eerst helft wel mooie paden. De tweede helft was redelijk veel op de weg stappen.

Misschien heb ik ook niet opgelet want ik heb zeker 5km gepraat met een kranige australische dame van 73. 

Na opklaren van de lucht was het heerlijk in het zonnetje lopen. Vandaag heb ik goed doorgestapt omdat ik niets gereserveerd heb, alles wat je kan boeken is vol. In tegenstelling met Berducedo had ik nu het eerste bed in de municipal in de plaats van het laatste, en deze namiddag zijn er nog heel veel bedden vrij. Het is dan ook een heel grote.

Ik heb dus veel tijd om iets te eten en wat te schilderen, en te genieten van het weer.

De volgende 2 dagen nog eens goed doorstappen en ik ben er.

Dag 10: Lugo - Ferreira

Lugo ligt op 100 km van Santiago, dus het begint af te korten. Vandaag staan er 27 km op het programma en de meeste daarvan op harde weg. 

Voor vertrek uit Lugo even een koffie gaan zoeken en dan de stad uitlopen. Dat ging vlot, langs kleine straten en dan een pad om zo bij een brug  de Rio Miño over te steken.

Een keer daar voorbij toch weer een klim om dan door een tunneltje een grote weg te kruisen. Het was wel even schrikken want door het smalle tunneltje komen ook onverwacht auto's. 

Van daar af was het een hele tijd een weg volgen. Op km 10 is er een rustplaats met enkele automaten en een stempel. Na een drankje verder.

Tijdens mijn lunch in een bushokje of zoiets kwamen er plots enkele honden uit het zijstraatje en een ervan kwam eens kijken of hij niets kon bedelen. Even later verscheen een boer en daarna een stoet koeien. Dan moest de hond aan het werk om de koeien langs de juiste weg te leiden.

In het tweede deel van de dag kwamen er spontaan gesprekken op gang me enkele wandelaars en de tijd ging snel voorbij. Zo kwam in al snel in mijn alberge in Ferreiro aan. 

Morgen in Melide komt de Camino Primitivo samen met de Camino Frances, dan is het drukker zijn, we zullen zie hoe dan de sfeer zal zijn.

Dag 9: O Cádavo - Lugo

Gisteren avond voor het eerst een Vlaming ontmoet en met hem, een Duitse jongeman en een Engelsman gaan eten. Ik was eigenlijk wel echt moe, maar toch genoten.

Het heeft in de nacht flink geregend en ook deze ochtend bij het ontbijt waren de vertrekkers nog volop regenkleding aan het aantrekken. Tegen de tijd dat ik klaar was viel er niets meer.

Ik dacht gisteren avond om halverwege halt te houden vandaag, maar de benen voelden goed en na 17 km bij de volgende alberge ben ik verder gestapt, op naar Lugo. 

De dag begon vrolijk door samen op te lopen met Carl en Filomena, broer en zus uit Oostenrijk. Zij is altijd vrolijk en wat startte met een mooi maar verlaten huis eindigde met fantaseren over hier een bedrijf beginnen die ecologische schoenen maakt van appels en die je in finistera in de oceaan mag gooien. Je mag er allen niet mee in de regen lopen.

Na enkele km splitst de route en ik koos voor de oude route, die blijkbaar niet door zo veel mensen werd genomen. Daar nam ik afscheid van Dave die ik al een aantal dagen zie, maar die maar de halve etappe doet en morgen de rest. 

Vandaag veel door het bos en langs oude paden.

Rond de middag keek ik uit naar een bron om te eten op een bank, maar er was geen bank te zien,  gewoon een muurtje met een pijpje waaruit water liep, dus ik verder en na een paar honderd meter dook een mooi aangelegde rustplaats op met gesneden meloen aan donativo tarief. Dat was op een kleine 20 km , dus nog 10 te gaan. 

Vandaag was er alleen bij de start een lange helling en daarna werden de hellingen minder, niet meer zo lang en meestal ook niet zo stijl.

Na inchecken en wat rusten heb ik toch maar eens in Lugo rondgewandeld, de kathedraal bezocht tegen pelgrims tarief en nog een paar andere kerken. 

Tracy, de Canadese dame die ik al een paar keer kruiste stond bij de wasmachine te wachten en na een babbel zijn we samen gaan eten. 

Dat maakte dat ik nog niet aan mijn blog was begonnen dat de ongeduldige wat langer hebben moeten wachten om mijn avonturen te lezen.

Dag 8: A Fonsagrada - O Cádavo

Deze ochtend weer lekker tot 7 uur geslapen. De Albergen heeft in de keuken een koffie automaat en ik had gisteren de nodige inkopen gedaan, dus na het ontbijt al vroeg op pad. Het was echt koud en na even stappen toch besloten om mijn donsjasje op te vissen uit de rugzak.

Hoewel het aanvankelijk droog was begon het na een tijd toch te miezeren en werd de dons al vlug vervangen door de regenjas.

De uitzichten waren vandaag wel mooi maar de zonsopgang zat achter de bomen, dus dat spectabel heb ik moeten missen.

Vandaag was het ook weer de hele dag op en af en na 15 km kwam er nog een stevige en best wel lange klim. Die werd beloond met de enige bar/winkeltje die open was op het ganse traject. Na het dorpje, ging de klim nog verder tot aan een weg waar een pad parallel aan liep. Op het einde nog een nijdige klim om dan af te dalen naar O Cávado.

Na de douche en de was toch een uurtje op het bed liggen om dan eten te zoeken.

Dag 7: Grandas de Salime - A Fonsagrada

Vanmorgen om 4 uur de klok van de kerk gehoord en nog eens omgedraaid, en plots was het 7 uur. Rustig klaargemaakt en wat gegeten in de keuken, en dan op weg. 

Vandaag een lange dag voor de boeg en bovenal het is mistig. De eerste 2 uur in de mist, en soms amper 50 m zicht, dus het gevoel aleen op de wereld te zijn. Er zou pas na meer dan 15 km een bar open zijn, dus gisteren al wat voorraad ingedaan, en dat kwam van pas.

Na meer dan 2 uur plots de zon, niet omdat de mist was opgetrokken maar het pad dat al van het begin steeg kwam nu boven de wolken uit kwam.

Op het hoogste punt vandaag, 1168 m, liep ik Galicië binnen. Vanaf nu geeft de pijl op de palen de weg aan en niet meer de richting van de schelp.

Het bleek dat de bar na 15 km gesloten was en de zaak 5 km verderop ook. Dus doorlopen tot A Fonsagrada. Dat was nog een hele klus. De laatste km was het nog 120 m klimmen.

Gelukkig was de alberge dan vlakbij.

Vandaag was de zwaarste dag tot nu toe, door die laatste steile klim. Afstand 26,33 km, 1318 m stijgen en 938 m dalen. Nog 2 dagen bergen en dan wordt het wat vlakker, hoewel het in Galicië nooit echt vlak wordt.

Dag 6: Berducedo - Grandas de Salime

De weerman had weeral gelijk, regen vanmorgen. In de alberge een boterham gegeten en een banaan terwijl anderen rondom me, zich al aan het optuigen waren om het weer te trotseren.  Rond 7:15 zelf ook de deur uit in vol ornaat en eerst nog een koffie in de bar om de hoek. Stel je voor een klein café met een toog en een rij tafeltjes en daarin 20 pelgrims in vol regen-ornaat. Een tafeltje gedeeld met John (Ierland), Dave (Canada), en de twee Italiaanse dames.

Na een half uurtje de echte start en in de schemering het dorpje uit. Al snel ging het omhoog en van straat, naar weggetje, naar pad en dan een poort door een weide in.

Een tijdje later terug de weide uit en de weg volgen. Na het hoogste punt van vandaag eerst nog even dalen over de weg en dan op het einde van een dorpje een pad op. Van hier af 7 km lang dalen over een pad, soms met rotsen, om uiteindelijk aan een stuwdam 700 m lager uit te komen. Enkele jaren geleden heeft het hier gebrand en tussen enkele resten van stammen staat de heide hier volop in bloei.

Na de wandeling met zicht op het meer is het stappen langs een weg en over de dam om dan enkele km de weg omhoog te volgen. Er is nauwelijks verkeer. Na een kort stukje pad komen we terug op de weg en zijn we op onze bestemming. Het valt op dat ik, John en Fleur (Nederland) weer de ganse dag min of meer het zelfde tempo stappen en nogal eens samen pauzeren, hoewel we niet echt samen wandelen.

Omdat de regen de hele dag meer is minder viel, met soms een half uurtje droog heb ik maar gekozen om de was te laten doen in het hostel, want buiten drogen zit er vandaag niet in.

En speciaal voor hen die van statistieken houden, die kan je ook Strava terugvinden.

Dag 5: Samblismo - Berducedo

Na een gezellige avond met zijn allen ronde de tafel gisteren avond een goede nachtrust. Vanmorgen om 7:15 aan het ontbijt zoals democratische beslist. 

Vandaag de dag van Les hospitales waar de route langs 3 ruïnes van oude refuges loopt hoog op de bergrug. En het weer is zoals voorspeld, zonnig en met wat wind. Die wind viel nogal mee en was maar op enkele plaatsen de voorspelde 80 km/u, of zo voelde die toch even.

De uitzichten waren adembenemende en dat bleef zo vanaf we uit de bomen waren tot na de grote afdaling. Er is daarboven alleen maar weide en koeien met bellen. En af en toe is het pad echt rotsige.

De alberge van voorbije nacht ligt vlak bij de splitsing van de twee varianten, en omdat we allemaal kort na elkaar vertrokken hebben waren de eerste pauzes met een groepje samen. Gedurende de dag trok dat wat meer uit elkaar om dan uiteindelijk met 3 samen over te blijven. Zo kwamen we aan In Berducedo waar we in de alberge municipal nog net de laatste 3 bedden hadden.

Hier in het dorpje is er op zondag avond niets open, dus hebben we in het winkeltje wat pasta, saus en groenten gekocht om in de alberge klaar te maken. Dus niet moeten wachten tot 7 uur en vroeg klaar.

Vandaag geen foto's want geen werkende  wifi en het datanetwerk werkt ook niet mee.

dag 4: Tineo - Samblismo

Deze ochtend zelf ontbijt moeten verzorgen, maar dan bleek er toch een bar open in het stadje en daar heb ik een koffie kunnen drinken. Klaar voor een kortere etappe van 18 km.

Na het uitlopen van Tineo direct al een klim, maar die werd beloond door een geweldig uitzicht op het stadje in de wolken onder me. 

De indruk was dat de wolken stegen, maar het pad ook en ik heb geen mist gezien. Wel wat regen, dus regenhoes over de rugzak en jas aan.

Vandaag was de dag van de indrukwekkende uitzichten. En de mooie paden. Naar het einde toe liep de route wel enkele kilometers langs een grotere weg, maar bestuurders hebben hier discipline en laten veel ruimte.

Het laatste stukje was weer een mooi pad tot aan de alberge. Die ligt vlak bij de splitsing en morgen zal het goed weer zijn en kies ik voor de route langs les hospitales. De oude route over de passen, zoals de meeste van de mensen die hier overnachten.

Morgen wordt het een lang dag, dus na het gemeenschappelijke avondmaal zal het op tijd naar bed zijn.

dag 3: Salas -Tineo

Gisteren avond  een leuk en eenvoudig avondmaal met 8 nationaliteiten en switchen en mixen van talen.

Vanmorgen een ontbijt met pannenkoekjes en vers fruit, sap en koffie.

 

Daarna op weg en al vlug bergop langs de rivier door het bos. Even een zijsprong naar een mooie waterval, naar beneden en terug naar boven.

Vandaag bijna de ganse dag bergop, soms een beetje en soms echte kuitenbijters. Heel veel mooie paden door bossen en langs velden. Veel vergezichten met in de verte de bergen die verstoppertje spelen met de wolken.

Langs de route vandaag 2 kerkjes die open waren en waar ik een stempel kon zetten. Altijd een mooie plaats om even te stoppen en rustig rond te kijken.

Na een uurtje speelden de stappers haasje over, eerst voor de regenhoezen van de rugzakken en dan voor de regenjassen. Tegen de middag was het allen nog miezer en daarna helemaal droog.

Deze keer heb in niet vooraf gereserveerd voor een slaapplaats. Vandaag ga ik voor basic en check in bij de alberge municipal. Een zaal met 12 stapelbedden.

Ondertussen zijn er al een aantal mensen die ik regelmatig terugzie. Blijkt zelfs dat ik voor volgende nacht op dezelfde plaats heb geboekt al 2 mannen waar ik deze namiddag op een terras ben beland.

Grado - Salas

Gisteren avond op tijd in bed en vanmorgen weer vroeg op. Ontbijt om 7 uur, maar er waren enkele dames op de kamer die daar duidelijk niet op wilden wachten en al iets na 6 begonnen te rommelen.

Na het ontbijt op pad in het eerste ochtendlicht maar het was een ochtend met wolken.

Even buiten Grado was het al onmiddellijk klimmen en nog niet een beetje. Mmijn wandelstokken mochten al direct overuren draaien. Een keer boven ging de afdaling langs een rotsige pad, zoals er vandaag nog wel wat zouden zijn.  De ganse dag ging het op en af zodat ik uiteindelijk aan 1170 hoogtemeters kwam.

In het eerste uur zag ik wel een aantal pelgrims, maar daarna liep ik even snel als de anderen die onderweg waren denk ik. Af en toe zag ik er in de verte een paar gaan, maar die waren al enkele bochten verder. Even voor mijn bestemming begon ik terug wat meer pelgrims te zien. In Salas zelf passeerde ik een café waar een groepje stappers zat en die riepen of ik er bij kwam zitten. Het was al wat na de middag, dus een broodje en wat anders drinken dan water was welkom. 

Mijn Albergen, "El tulipan de Salas" is een gezellige kleine Alberge gerunt door een Nederlander en met een gemeenschappelijk avondmaal. Dat is zo eens wat anders.

eerst stapdag: Oviedo - Grado

Na een relatief goede nacht vroeg wakker omdat iemand zijn wekker op 6:30 had gezet. Nog even blijven liggen, maar dan toch maar opgestaan en klaargemaakt om iets na 7 de deur uit te gaan. In het station vlakbij een ontbijt met koffie en dan op stap. 

Het is bewolkt en de bergen rondom zijn nog gehuld in donker en nevel. Na een uurtje stappen is het al heel wat opgeklaard en nog een uur verder komt de zon er voorzichtig door.

Na een wandeling door een nieuwe buitenwijk komt de route plots op de boerenbuiten terecht met rondom bellen van koeien en paarden.  Na een eerste kerkje slaat de route een veldweg in en gaat het een tijdje stevig bergop en bergaf om dan terug op een grote weg te belanden. Opvallend is dat bij nieuw aangelegde kruispunten plaats is gemaakt voor een wandelpad met bijhorende zebrapaden. Dan kwam er weer een heel stuk over een oud pad met bemoste stenen muurtjes.

Ik kon na 18 km niet weerstaan van een bord "Site Romeins badhuis  300m" en het was de moeite voor de omweg.

In de Albergen aangekomen het dagelijks ritueel uitgevoerd (mezelf wassen, kleren wassen) en dan nog even het stadje verkennen.

Aangekomen in Oviedo.

Na een lange trein- en busreis en een korte verkenning van de metro in Parijs ertussen ben ik aangekomen in Oviedo. Onderweg is me opgevallen hoe ruw het Baskische landschap is.

Oviedo is een mooie stad, om het een beetje op zijn Hollands te zeggen, gezellig. 

Ik ben alvast mijn eerste stempel gaan halen in de kathedraal en die aan pelgrims tarief bezocht. 

Vandaag As het afwisselend zon en licht buitjes, vandaar de dichtgeknepen oogjes.

Klaar voor een nieuw vertrek

 Dit keer zal het met en rugzak en de benewagen zijn. Ik vertrek morgen met de trein naar de Spaanse grens om dan dinsdag met de bus van Irun naar Oviedo te rijden. Vandaar zal ik de Camino Primitivo wandelen, de eerste camino.

De rugzak is klaar op tandenborstel na. De wandelschoenen zijn gepoetst en de laatste maanden heb ik heel wat kilometers gestapt op vrije dagen en op avonden. De conditie is dus in orde en dat zal het plezier in het wandelen alleen maar verhogen.