Vandaag wordt regen voorspeld, dus de regenkleding bij de hand gestoken in mijn tassen. Na een hartelijk afscheid van de anderen in de gîte op weg naar het begin van de route voor vandaag. Na een half uurtje begint het eerst te miezeren en daarna flink te regenen. Regen die de hele dag verder zal variëren van zachte miezer tot plensbuien met belletjes op de plassen.
Sinds gisteren staat bij elk stadje dat ik doorrijd een bord dat aangeeft dat de Camino er passeert en dat het Europees erfgoed is.
Bij Carresse is er een omleiding aangekondigd. Zoals ik al meer deed rijd ik gewoon door, met de fiets lukt het meestal wel. Dit keer echter kon ik echt niet door en de jonge bouwvakker vertelde me dat de omleiding maar 5 á 10 min was. Ik moest de korte route voor de auto's nemen. Na iets meer dan een half uur was ik terug op mijn route. Een deel van de omleiding loopt over een oude spoorweg bedding met een mooie brug dat was dan toch wel meegenomen. Het was op dat ogenblik echt geen weer om mijn GSM boven te halen voor een foto, dus die zal je hier moeten missen.
Door de regen was er trouwens niet veel van het mooie landschap te zien. Ik was zowat nat tot op mijn vel wanneer ik op de middag over de 70 km zat. Ik was net aan het denken om toch maar in Ostabat naar de refuge te rijden wanneer ik een bushokje zie dat daar speciaal voor mijn middagstop was gezet, zo leek het wel. Op de koop toe stond er nog een trekking fiets voor. De Nederlander die daar net ook was gestopt om te eten was ook blij met het gezelschap. Na wat praten en de rest van de rit te overschouwen vond ik toch de moed om de laatste 28 km te rijden.
Hoewel ik naar de bergen rijd zie ik er geen, alleen de heuvel waarop ik nu rijd. De regen hult alles in een dichte nevel.
En dan is het toch zover. Na een laatste stevige helling kom ik langs de muren van de Citadel van St-Jean. Na even rondkijken vind ik het bureau voor de pelgrims en ga daar mijn stempel halen. Ik vraag er ook naar een slaapplaats en ze bellen even om te kijken of de Refuge die ze ingedachten hebben ook fietsen stalt. Het wordt "Le Chemin a les Etoilles". Daar kan ik me onmiddelijk installeren en douchen, hoewel het onthaal pas op 16 uur opengaat. Eindelijk droog.
Na het avondeten trekt de nevel toch wat op en ik kan zowaar bergen zien.
De statistieken van de dag:
| Dag | km | totaal | hoogtemeters |
|---|---|---|---|
| 12/5 | 101 | 1511 | 965 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten