Vroeg vertrokken om de regen voor te zijn. Het weerbericht gaf niet veel goeds, veel wind en vanaf deze middag regen daar bovenop. En dat was het dan ook.
De eerst 60 km tot aan de bron van de Schelde waren droog, maar na een tijdje toch maar mijn regenjas aangetrokken voor de koude. Het was wel genieten van het landschap in bruin groen en geel. Iemand zij me dat de zonnebloemen nog niet zouden openstaan tijdens mijn tocht. Dat wordt nu al gecompenseerd door het koolzaad.
Het parcours is wheuvelachtig en dan denk je als je jezelf tegen de wind naar boven hebt gewerkt, daar is de welverdiende afdeling, maar dat was zonder de wind gerekend. Zelfs dan moest ik blijven trappen om niet stil te vallen.
Ronde de middag passeerde ik de bron van de Schelde. Mijn picknick opgegeten tegen een berm uit de wind omdat de banken in het parkje niet te doen waren.
Ronde de middag passeerde ik de bron van de Schelde. Mijn picknick opgegeten tegen een berm uit de wind omdat de banken in het parkje niet te doen waren.
In de buurt van St Quentin werden de hellingen vervangen door een jaagpad langs een kanaal, en zelfs bomen waardoor ik soms uit de wind reed.
De refugees op enkele km van de route voor fietsers, maar op de kruising van de voetwegen naar Compostela en naar Rome is een speciale ervaring. Ze wordt uitgebaat door een voormalig beeldhouwer en restaurateur van ornamenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten